ضعف بینایی از عوارض دیابت کنترل نشده
ضعف بینایی
بیش از ۴ میلیون نفر از افراد دیابتی متحمل درجاتی از رتینوپاتی، یا آسیبهای بافت حساس به نور در پشت چشم، هستند. این امر از قند خون بالا که به عروق خونی ظریف چشم آسیب میرساند، ناشی میشود، فرآیندی که ۷ سال پیش از تشخیص آغاز میشود.
مراحل اولیه هیچگونه علائمی ندارد، اما به مرور دید را تارتر میکند.
نتایج مطالعات بر روی افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نشان میدهد، چنانچه شاخص قند خون در طول زمان حدودا ۱٪ افزایش یابد، خطر ایجاد یا وخامت مشکلات چشمی حدودا یک سوم افزایش مییابد.
هاتیپوقلو میگوید که در بیست سال آینده، حدود ۸۰٪ افراد دیابتی مبتلا به رتینوپاتی و حدود ۱۰۰۰۰ نفر نیز سالانه نابینا میشوند.
از کار افتادن کلیهها
در طول زمان، قند خون بالا نفرونها، ترکیبات کوچکی در کلیهها که تصفیهکنندهی خون هستند، را غلیظ و زخمی میکنند. ترشح پروتئین در ادرار در ۷٪ از موارد ناشی از مراحل اولیهی مشکلات کلیوی است که در گذر زمان دیابت نوع ۲ بدل خواهد شد.
ضعف اعصاب
حدود ۷.۵٪ از افراد مبتلا به دیابت نروپاتی، آسیب عصبی ناشی از قندخون بالا، دارند. در نهایت نیز حدود نیمی از افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ یا ۲ به آن مبتلا میشوند.
بهگفتهی گبی در ابتدا ممکن است هیچ نوع نشانهای از سوزش خفیف یا بیحسی در دست و پاهای خود نداشته باشند. اما درنهایت، نروپاتی میتواند موجب درد، ضعف و مشکلات گوارشی شود، در عین حال به عصبهای کنترلکنندهی دستگاه گوارش آسیب برساند.
-
احتمال از دست دادن یکی از پاها
به مرور که آسیب طولانی عصب بین مغز و اندامهای تحتانی وخیمتر میشود، قدرت ماهیچهها نیز کمتر شده و شکل پا تغییر میکند، همین امر موجب انحراف انگشت شست پا، کف پای صاف یا سایر بدفرمیها میشود.
یک قدم اشتباه یا سنگریزه در کفش میتواند موجب یک زخم کوچک شود؛ بیحسی اندامها موجب میشود از آن آگاه نشده و گردش خون ضعیف در رگهای خونی آسیب دیده، بهبود را کند میکند.
نتیجهی نهایی: بهگفتهی گبی، عفونت شایع تا استخوان گسترش مییابد. افراد دیابتی سالانه حدود ۷۳۰۰۰ قطع عضو اندام تحتانی بدن را متحمل میشوند و حدود ۶۰٪ قطع عضوها در افراد دیابتی اتفاق میافتد.
-
مستعد عارضههای قلبی
علاوه برا افزایش فشار خون و کلسترول، قند خون بالا میتواند مستقیما به سیاهرگها، سرخرگها و عضلات قلب آسیب برساند. احتمال خطر حملهی قلبی در افراد دیابتی نزدیک به ۲ برابر و احتمال سکتهی مغزی تا ۴ برابر است. هاتیپوقلو میگوید: حملهی قلبی قاتل شماره یک بیماران دیابتی است. صرفنظر از اینکه اغلب مهلک است، سکته موجب فلج شدن یا از کارافتادگیهای شدید میشود.